Ouders en leerkrachten zijn bezorgd om hun kinderen. De Vlaamse regering weigert extra te investeren in kinderen en onderwijs. Dit terwijl de crisis om zich heen grijpt. Net daarom moeten we een toekomstperspectief bieden en een visie op tafel leggen waarbij kinderen terug op het voorplan komen.
Ouders en onderwijzend personeel
De werkingsmiddelen evolueren naar een basistoelage die voor elke leerling gelijk is. De gedifferentieerde werkingstoelagen voor kinderen met sociaal-economische achterstand staat op de helling. En dat bedreigt de gelijke onderwijskansen van die kinderen.
Het onderwijsbudget wordt - ondanks de babyboom en het plaatstekort in de grootsteden - noch geïndexeerd, noch verhoogd. En toch moet onderwijs het verschil maken voor de toekomst van alle kinderen.
Daarnaast wordt de maximumfactuur opgetrokken en wacht er in Vlaanderen de aanpassing van het kindergeld waarbij vooral grote gezinnen inleveren.
Het M-decreet pleit terecht voor inclusief onderwijs, maar worden de nodige middelen voorzien en wordt de vereiste expertise overgedragen?
Wij vragen een verhoging van het onderwijsbudget zodat we aan al deze uitdagingen kunnen werken. Investeren in onderwijs is een kwestie van visie. De kaasschaafmethode is met andere woorden: weigeren te investeren in onze kinderen. Wij vragen daarenboven een betere trajectbegeleiding van de leerlingen op het vlak van talenten en passie.