Stilstaan is achteruit gaan. Zeker bij onze doelgroep.
Daarom willen we telelogopedie, logopedie vanop afstand, mogelijk maken. In tijden van het coronavirus is dit geen overbodige luxe. Zo kunnen we de nodige zorg, veilig blijven bieden.
Logopedisten, cliënten, ouders van cliënten en andere sympathisanten
Logopedie is een paramedisch beroep, we werken in de zorg.
Stilstaan is achteruitgaan bij kinderen met een taal-en spraakstoornis en bij kinderen met leerproblemen. Bij volwassenen met afasie en dysartrie is het belangrijk om in de acute fase veel therapie aan te bieden. Bij mensen met een neurodegeneratieve aandoening is continuïteit belangrijk om verdere achteruitgang tegen te gaan.
Door het coronavirus komt onze therapie in het gedrang.
Wij vragen een wettelijk kader rond en terugbetaling voor telelogopedie.
Zo kunnen we de noodzakelijke therapie blijven garanderen. Hierdoor zal de leerachterstand en de achterstand op het gebied van spraak-en taalontwikkeling bij kinderen niet groter worden. Hierdoor zullen mensen met afasie en dysartrie beter herstellen. Hierdoor zullen mensen met een neurodegeneratieve aandoening minder snel achteruit gaan.